رژیم خام گیاه خواری ریشه قدیمی دارد و به قرنهای گذشته برمی گردد و به تازگی بحث های زیادی در رابطه با مضرات و فواید آن مطرح شده است.
تعریفی که می شود از خام گیاه خواری داشت: در رژیم خام گیاه خواری معمولا تلاش بر این است که تمام مواد غذایی که دریافت می شود به شکل خام و حرارت ندیده باشد؛ نهایتا 40 تا 50 درجه سانتیگراد حرارت له غدا داده می شود. در برخی موارد حتی از مواد غذایی تخلیص شده مثلا آردی که تخلیصی شده نیز مصرف نمی کنند و یا حتی از مواد غذایی پاستوریزه نیز استفاده نمی کنند؛ بنابراین لبنیات استفاده نمی کنند. در ضمن در این رژیم غذایی، مواد غذایی دارای افزودنی استفاده نمی شود؛ به عبارتی دیگر مواد غذایی صنعتی را استفاده نمی کنند و بیشتر از آب میوه ها و پوره ها ، گیاه و میوه ها دانه ها و مغزها استفاده می کنند.
در رژیم این افراد ممکن تخم مرغ هم مصرف شود؛ اما در خیلی موارد تخم مرغ و لبنیات وجود ندارد. اعتقاد این دسته گیاه خواران این است که غذای پخته شده می تواند سلامتی بدن را در معرض خطر قرار دهد؛ مثلا آنزیم های که در غذا هست بر اثر حرارت می تواند تخریب شوند و محتوای برخی از مواد مغذی نیز کاهش پیدا می کند. بنابراین م.اد غذایی پخته سرزندگی و نشاط را نمی توانند برای بدن تامین کنند. البته مستندات علمی در این زمینه وجود ندارد ندارد؛ هرچند در اثر حرارت تخریب در مواد مغذی وآنزیم ها اتفاق می افتد اما اینکه آیا تغییر درخصلت مواد غذایی بتواند در سلامتی افراد مشکل ایجاد کند، مستنداتی وجود ندارد. به نظر می رسد که 75 ٪ از غذای مصرفی اگر خام باشد، مشکلی برای سلامتی ایجاد نکند؛ به شرط آن که رژیم غذایی طبق اصول صحیح تغذیه ای تنظیم شده باشد.
افرادی که این گونه رژیم ها را پیگیری می کنند معمولا خام گیاه خوار مطلق هستند به این ترتیب که میوه ها،دانه ها، مغزها، غلات و حبوبات خام (حبوبات را خورده می کنند یا حرارت خیلی کم می دهند)، جوانه ها، گندم و میوه های خشک را استفاده می کنند؛ همچنین شیر مغزها مثل شیر بادام ، شیر فندوق و انواع روغن ها مانند روغن زیتون و خود زیتون ولی شور نشده و بدون افزودنی نیز مصرف می شود.
معمولا با غذاهای تخمیری مشکل ندارند ، تخم مرغ و گوشت را هم در برخی موارد آنهایی که فقط خام خوار هستند استفاده می کنند.
در زمینه اثرات مفید یا مضر این رژیم غذایی مستندات علمی چندانی وجود ندارد اما به هر حال آن چیزی که مهم است آن است که اینگونه رژیم غذایی می تواند عدم تعادل داشته باشد و مخصوصا در مورد برخی ریز مغزیها و درشت مغزیها مخصوصا پروتئین و انرژی نگرانی هایی وجود دارد. از طرف دیگر در اثر فرایند پختن، تعدادی از مواد مغذی ممکن است کم شوند یا از دست بروند، مخصوصاً آنها که محلول در آب هستند مثل ویتامین های B و C؛ اما بسیاری از مواد مغذی دیگر بهتر در دسترس بدن قرار می گیرد همانند بسیاری از آنتی اکسیدانها (لیکوپن و بتاکاروتن) که با پختن در دسترس افراد قرار می گیرند. همچنین حرارت کمک می کند که یکسری از ترکیب های مضر برای بدن، بین بروند و یا غیر فعال شوند مثلا وقتی غلات یا حبوبات پخته می شوند، لکتین یا فیتیک اسید موجود درآن ها کم می شود، اینگونه ترکیبات از جذب برخی املاح در بدن جلوگیری می کنند. در ضمن حرارت، برخی از باکتریها را نیز از بین می برد؛ بنابراین بسیار مهم است که رژیم خام خواری برای مدت طولانی مصرف نشود؛ تقریبا حدود دو تا سه هفته بیشترین زمانی است که می تواند این رژیم رعایت شود و آسیبی به بدن نزد. به هر حال در مدت کوتاه سودمندی هایی می تواند داشته باشد مثل کاهش وزن و حتی کاهش فشار خون. اما همان طور که گفته شد باید در یک زمان محدود باشد؛ حتی در مطالعات دیده شده که در طولانی مدت می تواند مشکلات استخوانی، دندانی و قاعدگی ایجاد کند که اغلب به دلیل دریافت پایین پروتئین و کلسیم است.