سوگند به قلم و آنچه می نگارد
و به نام او که خوشتر می نگارد
به نام تصویر گر زیبایی خداوند جان و جهان
روز روابط عمومی روز کسانی است که سازمان خانه اولشان است، روز کسانی که دلشان برای مسوولیتشان می تپد و دغدغه و فکرشان منفعت موسسه است، روز کسانی که نه به خاطر شغل روابط عمومی، بلکه به خاطر عشق به خدمت هر روز بیدار می شوند.
دکتر نطقی بنیانگذار علم روابط عمومی در ایران می گوید: “روابط عمومی یک شغل اداری نیست بلکه یک شوق اداری است، چرا که تمامی فعالان در این حوزه با عشق، شور و نشاط، و ایده های نو و تفکر خلاق در حوزه‌ی اداری گام برمی‌دارند و روحشان با ایستایی و سکون منافات دارد”
*** در تعریف قدیم روابط عمومی می گفتند: روابط عمومی باید چشم و گوش و زبان سازمان باشد، اما امروزه از روابط عمومی ها به عنوان مغز سازمان یاد می کنند. آن را علم و هنری می دانند که وظیفه:
1) شناخت و تجزیه و تحلیل افکار عمومی
2) یافتن نقاط ضعف و قوت ها
3) شناخت فرصت ها و محدودیت های درون و برون سازمانی را بر عهده دارد و در پی آن است تا از محدودیت ها فرصت و از چالش ها کسب تجربه کند، با پاسخگو بودن، مخاطب محوری و اطلاع رسانی شفاف و هدفمند به گونه ای عمل کند که كارمندان منافع خود را با سازمان يكي بدانند و معتقد باشند كه ضرر مؤسسه ضرر آنها و نفع مؤسسه منفعت آنهاست.
*** امروزه با توجه به نوع کار روابط‌عمومی و مسئولیت‌هایی که برعهده این حوزه قرار داده شده است، از جمله: توانایی تفکر صحیح و انجام عکس العمل سریع در شرایط تنش زا، شغل روابط عمومی در جایگاه ششمین شغل پراسترس در جهان قرار گرفته است و بدون حمایت و پشتیبانی مدیریتی آگاه و مدبر تلاش ها و فعالیت های روابط عمومی به جايي نخواهد رسيد.
*** مدیر روابط عمومی باید مشاوری امین، صبور و مطلع در حیطه کاری خود، برای ریاست و همکاران سازمان باشد .
و همواره با چشمی بیدار، گوشی شنوا و زبانی شیوا پا به پای دنیای پیشرفته رسانه ای گام بردارد.
این روز برتمامی مسئولان، کارمندان و همه تلاشگران حوزه روابط عمومی فرخنده باد.
بياييد، بياييد، از اين عالم تاريك
جهانی دگر آریم،
“دل افروزن تر از صبح